Wandelen met een pluizige vriend

Het was voor Gilbert en Wilma liefde op het eerste gezicht toen ze tijdens hun vakantie in Peru kennismaakten met deze zachtaardige dieren met hun grote sprekende ogen. Eenmaal terug in Nederland zijn ze zich gaan verdiepen in de alpaca’s en hebben ze de stap genomen om een kudde aan te schaffen. “Het is belangrijk om minimaal drie alpaca’s bij elkaar te hebben. Dit heeft te maken met hun kuddegedrag, er moet namelijk eentje de baas kunnen zijn in de kudde.” Inmiddels hebben Gilbert en Wilma negen alpaca’s: Lemmy, Snoop, Bowie, Zara, Raza, Storm, Bo, Zoila en Lola. Waarvan Bo en Zoila op dit moment dragend zijn.

Na een kop koffie en zelfgemaakte koek lopen we naar de alpaca’s. De nieuwsgierige beestjes voelen aan dat er iets gaat gebeuren en richten allemaal hun kop naar ons toe. De kudde van negen komt onze kant op gelopen. We groenten ze vrolijk en beleefd, maar ze blijven ons in de gaten houden. Wanneer de halsters om gaan weet een deel van de kudde dat ze mee mogen en een ander deel achterblijft. Dit vinden ze eventjes vervelend, want alpaca’s blijven het liefst altijd samen. Tijdens de wandeling huppelen sommigen vrolijk langs mij heen. Het is belangrijk om het touw ontspannen te laten hangen, want een strakgetrokken touw is niet prettig voor de beesten. Na een paar meter loopt de wandeling al snel in het water, want het komt ineens met bakken uit de lucht. Wij schuilen onder een afdakje waar weinig licht is en de alpaca’s blijven buiten staan. Wilma vertelde ons dat alpaca’s niet van regen houden en het liefst droog blijven, maar nu blijven de dieren in de regen staan, hoezo doen ze dat? “Alpaca’s vinden het niet fijn om in donkere ruimtes te zijn. Vandaar dat ze nu er liever voor kiezen om in de regen te staan dan dat ze in een donkere en onbekende ruimte komen”, vertelt Wilma.  

Wanneer wij terug naar de kudde lopen hebben in de verte de andere alpaca’s ons al in de gaten. Ze huppelen dichter naar ons toe. Ze laten duidelijk blijken dat ze blij zijn om de andere alpaca’s weer te zien. Wanneer we dichter bij de stal komen maken enkelen een vreugde sprongetje, het is mooi om te zien dat ze zo gehecht zijn aan elkaar. De halsters gaan af en de dieren krijgen wat brokken van ons. Naast speciale brokken eten alpaca’s ook hooi en gras. Het was een korte maar zeer interessante wandeling. Wilma en Gilbert hebben zich duidelijk goed verdiept in deze beesten, want hun kennis hierover is enorm. Wil je ook een kudde aanschaffen? Ze geven je graag een aantal tips.

Tips:

• Schaf nooit 1 alpaca aan. Zorg ervoor dat je minstens drie alpaca’s hebt. Dit omdat het een kudde dier is en vanwege hun pikorde.
• Verdiep je goed in het dier. Praat met verschillende eigenaren, dierenverzorgers en fokkers.
• Let op dat ze geen instinct hebben. “Ze ruiken aan dingen en denken: dat ruikt lekker, dit eet ik op”. Alpaca’s kunnen snel overlijden aan het eten van verkeerde dingen, dus pas op wat voor soort planten en dieren er rond hun stallen en wei staan. Houd de omgeving schoon.
• De alpaca’s willen graag ruimte. Houd rekening dat twee alpaca’s 1.000 m² nodig hebben en bij elke alpaca die hierbij komt 300 m² extra nodig heeft.
• De dieren houden niet heel veel van knuffelen. Als ze willen knuffelen komen ze bij je, dus ga er niet zelf op af.

Wist je dat:

• De mest van de alpaca is zeer vruchtbaar! Deze kun je gebruiken voor de bemesting van je bloemen- en moestuin.
• Het wol van de alpaca is hypoallergeen, het jeukt niet, is waterafstotend en heerlijk warm! Van dit wol kan je verschillende producten maken. Zelf draagt Wilma een trui gebreid van de wol van hun eigen alpaca ‘Raza’.

Ook een keer wandelen met een van hun alpaca's? Neem een kijkje op de site: www.alpacasindeachterhoek.nl