Editorial: De hobby van toen
Sabelpootkrielen. Blauwporselein. Tien stuks in drie dozen op de achterbank van ons Dafje. Op de terugreis van Deurne naar Apeldoorn, ergens in de jaren zeventig, ik zal een jaar of tien zijn geweest. Misschien kent u nog de Middenpeelweg uit de jaren zeventig: een lange betonweg, waarvan de ribbels tussen de betonplaten een ritmisch kaboem, kaboem veroorzaakten, zeker in een Dafje. Op een kind maakt zoiets een onuitwisbare indruk.
We waren bij vrienden van mijn ouders geweest, ponyfokkers, en de heer des huizes, voor mij ‘mijnheer’ Bouwmans, had die kipjes lopen en vroeg of ik ze wilde hebben. Tja, dat hoefde je niet te vragen. Voor mijn vader betekende het dat hij weer een verlengstuk aan het kippenhok moest timmeren – het groeide uit tot een soort modulesysteem.
Het houden van pluimvee zat al in de familie, vader had in zijn jeugd krulduiven gehouden. En een beetje onbedoeld is hij erin meegegaan dat ik telkens met nieuwe dieren thuiskwam. ’s Winters naar de tentoonstelling ook, de Kerstshow van de Pluimvee Vereniging Apeldoorn. Tot echt fokresultaat is het nooit gekomen, het bleef altijd bij lage predicaten als goed of voldoende, maar dat maakte niet uit.
Bijna een halve eeuw later lopen er bij ons nog steeds kippen op het erf. Voor de gezelligheid en omdat het esthetisch op het erf past: de bruine-zwarte kleur van de vorwerks, een soort Duitse lakenvelders, doet het perfect bij de boerderij en helemaal in de herfst. Een kloek heeft wat kuikens grootgebracht. Je leeft met haar en die kleintjes mee. Maar naar de tentoonstelling gaan of zelfs de jonge dieren ringen is niet meer aan de orde, het moet vooral leuk zijn en geen gedoe. Waarschijnlijk herkent u dat, want zo zijn de meeste kippenliefhebbers tegenwoordig bezig.
De rasfokkers sterven uit; de hobby van toen is uit de tijd, net als sigarenbandjes verzamelen en postduiven houden. Toch vind ik juist die fokkers echt de moeite waard om te interviewen voor Landleven, vanwege hun soms grenzeloze passie en omdat ze ons kennis laten maken met de schoonheid van een specifiek ras. Het helpt je bij de keuze voor een eigen soort kippen. Want wat blijft is dat op ieder erf in het buitengebied wel een toompje kippen past. Voor menigeen is dat, naast de moestuin of een bijenstalletje, onderdeel van de droom van het buitenaf wonen (en dan laten we PFAS en vogelgriep even buiten beschouwing, want voor je het weet is dit tijdloos bedoelde stukje al weer achterhaald).
Mario Broekhuis
Hoofdredacteur Landleven
Het jaar 2025 is een feestelijk jaar voor Landleven, want we vieren dat we al 30 jaar onze liefde voor het buitenleven in Nederland delen met onze trouwe lezers via ons mooie, maandelijkse magazine. Bekijk onze jubileumvideo, waarin je kennis maakt met de bevlogen redactie van Landleven! Deze editorial verscheen in Landleven juli. Deze editie kunt u hier bestellen.
