Column: Adoptieverzoek

Jaren geleden kocht ik een maairobot. Wegens de grenzen van mijn budget was dit een exemplaar van Chinese makelij, met een bijpassend onleesbare gebruiksaanwijzing. Dagenlang was ik druk met het spannen van een elektriciteitsdraad rond mijn tuin, om de maai-robot te vertellen waar hij wel en niet mocht komen.

Er is geen haakse hoek in mijn tuin te vinden, ik moest volop bomen zien te omdraden en ik had geen idee hoe ik met de relatief korte draad de beloofde tweeduizend vierkante meter die de robot zou kunnen maaien zou moeten begrenzen. Toen ik het apparaat ondanks de onbegrijpelijke instructies aan het maaien kreeg, liep hij elke tien meter vast op minieme hellinkjes en ongelijkheden in het gras. Als een kevertje op zijn rug bleef hij dan spartelen, tot ik hem handmatig weer op weg hielp. Het zogenaamd automatisch maaien vroeg dus om constante assistentie en ik gaf het op.

Toen ik het aanbod kreeg om maairobot Navimow i108E uit te proberen was ik dan ook sceptisch. Maar dit was zonder draden, werd ik gerustgesteld. Installeren zou een makkie zijn. Ik ging overstag, kreeg een enorme doos binnen en bewees al snel dat ik het er toch lastig mee had. Ik leek een essentiële eerste stap te missen in de gebruiksaanwijzing. Pas toen ik snapte dat het apart geleverde zwarte kastje in een geheim vakje onder in de maaier hoorde, kreeg ik hem aan de praat. Maar toen ging het ineens heel snel.

Als een op afstand bestuurbaar autootje leidde ik mijn maaier één keer langs de randen van mijn tuin en hop: maaizone één was ingesteld en de maaier rolde al over mijn grasveldje heen. Een mol heeft daar de afgelopen tijd flink huisgehouden, dus ik wachtte geduldig tot het apparaat de eerste keer vast zou lopen. Maar de flinke voorwielen konden prima door het zand komen. Ook de steile helling naar een grote boom midden in het gras werd met gemak genomen. Dit was geen hulpeloos kevertje, eerder een tankje met rupsbanden. Zonder extra bijsturen was aan het eind van de middag mijn gras prachtig bijgetrimd.

In de dagen erop ging ik steeds verder. Ik stelde een tweede maaizone in. In de boomgaard, maar de vele boompjes leverden amper toestanden op. Ik stelde in nog geen vijf minuten een maaischema in. Ik kan precies zien hoeveel vierkante meter maaiwerk ik al van de Navimow vraag en zie dat ik nog ruimte heb om de rest van mijn gras in kaart te brengen. Hoewel ik hem binnenkort alweer moet inleveren, ga ik dat gewoon nog even doen. Makkie. Als ik een extra border wil aanleggen of mijn kippenhok wil verplaatsen, dan is de maaier zo weer opnieuw ingesteld. Kortom: ik ben verliefd. Misschien toch maar eens kijken of ik Navimow in plaats van tijdelijk voorgoed kan adopteren.

Angela probeert het uit

Elke maand probeert redacteur Angela iets nieuws uit in de tuin. Ze schrijft een column over haar tuinprobeersels.