Tuin van een poldergast

Ivor van Harten noemt zichzelf 'poldergast': hij beschouwt het landschap als een gastheer en handelt daar ook naar. De tuinen die hij ontwerpt gaan naadloos over in het omliggende gebied. Zijn eigen tuin is daar bij uitstek een voorbeeld van, en tevens een laboratorium voor zijn nieuwste ideeën.

De boerderij van de familie Van Harten ligt nabij Polsbroek in de provincie Utrecht, de brede wetering waar de boerderij op uitkijkt wordt aan beide zijden geflankeerd door lintbebouwing. Sinds de inpoldering van deze Lopikerwaard rond 1100 kreeg dit stukje Nederland haar typische vorm. In de tweede helft van de negentiende eeuw werd de boerderij gebouwd waar Ivor van Harten nu woont met zijn echtgenote en twee jonge kinderen. Voor de tuinontwerper was het al snel duidelijk dat de tuin en het erf het visitekaartje voor zijn stijl zouden worden.

Hier loopt vanaf de boerderij een breed en lang pad naar achteren, met meerdere dunnere lijnen er haaks op, net als in het landschap.

Omgeving als blauwdruk

Het 'ontwerp' van de omgeving heeft de blauwdruk gevormd voor het ontwerp van Ivors tuin. "Zoals een vogel die over onze boerderij vliegt het landschap ziet, zo heb ik deze tuin ontworpen", vertelt hij.

"In het landschap zie je een brede hoofdlijn, de wetering, met haaks daarop kleinere slootjes. Dat is het typische beeld van deze polder: van oost naar west de brede lijn met van noord naar zuid dunnere lijnen. Dit beeld heb ik gebruikt, maar dan wel een slag gedraaid. Hier loopt vanaf de boerderij een breed en lang pad naar achteren, met meerdere dunnere lijnen er haaks op."

Het lijnenspel is doordacht, maar subtiel in praktijk gebracht. "Zo liggen er in het grind lijnen van keien. Praktisch gezien loopt het grind gewoon door, de oppervlakte is vlak. Maar optisch geeft het een interessant effect." Behalve de keien in het grind zijn er meerdere lijnen te herkennen: diverse stroken met planten of bloemen en vanaf dit voorjaar zelfs een vrolijk, langgerekt moestuinlint vol met sla en andere groenten.

Top-3 tuintips van Ivor

Ik heb, net zoals zoveel mensen, niet de hele dag de tijd om in de tuin te werken. En als ik wel eens tijd heb, wil ik ook wel eens genieten van de tuin. Daarom zet ik op strategische plekken in de tuin manden neer voor onkruid. Als ik tijdens een wandelingetje wat onkruid zie staan, pik ik het er gelijk uit en gaat het in de mand. Als de manden vol zijn, of als ik tijd heb, dan leeg ik ze.
Let goed op wat Moeder Natuur zelf aan beplanting bezorgt. Werk eromheen en zie gewoon eens aan wat zo'n plantje doet. Vaak is zo'n plant precies op de plek gekomen waar hij moet zijn. Onthoud: onkruid is een plantje op de verkeerde plek. Maar misschien is de plek wel juist! Laat je verrassen door zulke grapjes van de natuur.
Ga op zoek naar biologische bestrijdingsmiddelen; die zijn niet alleen beter voor de natuur maar je kunt er ook veel plezier aan beleven. Zo kookte ik een aantal jaren terug een soep van tien kilo knoflook. Dit geconcentreerde goedje ging in flessen en goot ik verdund onder de bomen in het kweeperenlaantje. Dat jaar heb ik bijna geen rups gezien...

TUIN & ERF

TERUG NAAR OVERZICHT

Door Klaske Bakker

Klaske werkt al vele jaren met plezier voor het tijdschrift Landleven. Als culinair redacteur schrijft ze verhalen en ontwikkelt ze recepten. Ze kookt, proeft, kookt nog eens en schrijft de recepten daarna zo smakelijk (en nauwkeurig!) mogelijk op. De ingrediënten komen altijd uit het seizoen, het liefst uit haar eigen moestuin. Inmaken, jam en sap koken en wecken zijn haar passie. Ze is tevens moeder van drie kinderen.

Tuin van een poldergast

Omgeving als blauwdruk

'Waar houdt de tuin op?'

Top-3 tuintips van Ivor

Open tuin

Door Klaske Bakker