Wandeling: De wind maakt het mooier

De auto parkeer ik onderaan het duin aan de Zanddijk en Slufterweg. Ik loop de trap op naar boven over het duin. Stil ben ik van het uitzicht, wat een bijzonder en indrukwekkend plaatje. Aan de linkerkant is een uitkijk stuk, daar loop ik heen. Met mijn camera maak ik wat foto’s, maar toch kan ik het beeld niet vastleggen, je moet dit met eigen ogen zien. De wind die langs mijn oren blaast geeft me het gevoel alsof er niks of niemand om me heen is. Het beeld dat ik voor me zie is samen met de wind niet te bevatten, dit is nou natuur!
 

Ik loop de trap af naar beneden. Weer pak ik mijn camera erbij. Dit is net weer een ander aanzicht dan toen ik net daarboven stond, wederom prachtig. Achter dit bijzondere stuk natuur zie ik de woeste zee. Het water in de Slufter staat niet hoog, dus ik begin met het volgen van de gele route (6km). Hoe hoger het water hoe moeilijker het is om de route te volgen. Na enkele bordjes te hebben gevolgd sla ik af. Het water staat toch op sommige punten te hoog om de route te blijven volgen. Dit komt omdat het gebied bestaat uit een krekenstelsel dat soms na een storm onder water staat. Gisteren heeft het hier flink gewaaid, waarschijnlijk is dit de oorzaak geweest. Ik kies er voor om mijn eigen route te gaan lopen.

Ik loop richting de zee, dit is mijn uitgangspunt. Tijdens mijn wandeling richting de woeste golven zie ik wat de wind heeft veroorzaakt. Indrukwekkende natuurverschijnselen doen zich voor. Sommige aanzichten lijken wel op een schilderij. Als ik mijn gemaakte foto terug kijk denk ik dat als ik niet zou weten wat dit is, de vraag: “waar kijk ik naar?” door mij heen zou gaan. De wind heeft voor verschillende lagen in het zand en het duin gezorgd. Er zijn verschillende kleuren en texturen zichtbaar. Het briesje wat er nu waait zorgt er weer voor dat het veranderd, zo blijft de natuur in beweging. Let jij ook wel eens op de kleine details in de natuur? Dan heb je vast wel eens de ribbels in het zand gezien. Ik zie tussen de ribbels ook verschillende schelpen liggen. Zal hier dan ook water doorheen zijn gegaan?

Aangekomen bij de zee zie ik een zelfgemaakt huisje met afval. Dit afval heeft de zee meegenomen dit stukje strand op. Grote stukken hout, plastic en verschillende diktes touw zijn zichtbaar.
Mijn route vervolg ik via een andere kant terug richting de trap. De beelden die ik heb gemaakt met mijn camera zijn mooi, maar niks is mooier dan de Slufter in het echt bewonderen. Zeker een aanrader om hier een keer heen te gaan!