De verbouwing: opstapje naar buitenlevendroom
Jouw badkamer in 5 dagen
Als starters hadden ze geen budget voor het begeerde boerderijtje achteraf. Maar Mirthe en Henk Koetse wisten hun plattelandsdroom te vertalen naar een voormalig boerderijtje binnen de bebouwde kom, met een bescheidener stukje grond. Ze toverden het huis om in een kleurrijk, warm nest in Engelse farmhouse-stijl. “Je moet ergens met je droom beginnen.”
Voor
Na: Een verdiepingsvloer, vloerisolatie en verwarming: er is een hoop gebeurd tijdens de verbouwing.
Romantisch plaatje
In close-up is het precies het boerderijtje waar menige buitenmens van droomt: een wolfskap met fraaie windveren, grijsgroene getoogde deeldeuren en een mooi blauwgrijs rabat. Maar iets verder uitgezoomd blijkt de droomboerderij niet idyllisch buitenaf gelegen, maar aan een rustig straatje in het dorp Neede. âWe hadden wel de wens van een erf achteraf, maar niet het bijpassende budgetâ, begint Mirthe Koetse haar verhaal. Samen met haar man Henk en zoontje Freek verbouwde ze een gedateerde boerderij in het Achterhoekse Neede tot het romantische plaatje dat het nu is. âVoor starters is het bijna onmogelijk om een mooi boerderijtje buitenaf te bemachtigen. Dit is misschien niet honderd procent onze buitenaf-droom, maar een prachtig opstapje. Hier kunnen we binnen ons budget toch het gevoel krijgen van landelijk leven.
Eigen stijl
Het perceel van ruim 500 vierkante meter is dan niet meteen een erf waar je veel dieren kunt houden, maar biedt wel alle ruimte aan Mirthes hobby in tuinieren. De troosteloze zandvlakte die op de ‘voor-foto’s’ te zien is, heeft een metamorfose tot groen paradijsje ondergaan. Maar vooral binnen kan Mirthe haar creativiteit kwijt. “Ik wil hier laten zien dat je bij het inrichten van een huis niet de meute hoeft te volgen. Het hoeft niet zo mainstream. Dit is ons eigen huis en we doen hier wat we zelf mooi vinden. Geen strakke wanden voor ons, maar overal hebben we mooie houten wanden en lambrisering gemaakt. Dat geeft een lekker cosy, huiselijk gevoel. Niet iedereen begrijpt het als je iets anders doet dan gebruikelijk. Maar als het plaatje uiteindelijk klopt, snappen ze het wel. Het hout geeft de uitstraling van een Engels farmhouse: doorleefd, sober maar heel gezellig. Het hoeft hier niet chique, het is een huis waarin geleefd mag worden.”
Voor
Na: Het voorhuis kreeg een nieuwe indeling, maar de opkamer en de kelder hielden hun oude plek.
Creatieve oplossingen
Voor ze aan die wanden toe waren, moest er nog het nodige gebeuren. Mirthe: “Er was in vijftig jaar weinig aan het huis gedaan. Het is gebouwd in 1913 en voor ons woonden er verschillende generaties van dezelfde familie. Die hadden al wel veranderingen aangebracht; zo was de deel bijvoorbeeld al wel in gebruik als woning. Maar verder had het beneden nog de hokkerige indeling die vroeger gebruikelijk was. Een bovenverdieping was er nog helemaal niet: rondom zat een soort vide van houten planken en daar hingen lappen, planken en karton tussen. Wij zijn gestart met het plaatsen van voorzetwanden met isolatie voor de steense muren, het dak isoleren en het verwijderen van de vloer om er vloerisolatie en verwarming in aan te kunnen brengen. Er stonden slechts twee gaskachels om het huis warm te krijgen.”
Het stel heeft aanvankelijk alleen budget om de benedenverdieping te verbouwen. “Maar toen we de verdiepingsvloer compleet hadden liggen, raakten we zo geïnspireerd door de nieuwe ruimte, dat we uiteindelijk daar zijn begonnen. Met een stift de ruimtes markeren, zoals we het wilden indelen: we konden volledig zelf bepalen hoe het moest worden.” De serie ‘Anne with an e’ en de Victoriaanse farmhouse-stijl die daar is te zien is het uitgangspunt voor de uitstraling die ze er kiezen. “Er was natuurlijk niets recht in dit oude huis”, vertelt Mirthe terwijl ze naar de deuren wijst. “Dat leverde soms lastige problemen op, die vroegen om creatieve oplossingen. Zo vonden we schuine trapkastdeuren die hier de juiste hoogte hadden en hebben we hier en daar een deur of een kozijn met een hap eruit moeten maken. Dat is leuk, maar het kost ook enorm veel tijd en moeite!”
Caravan
Tijdens de verbouwing woont het stel in een caravan in de tuin. “We kregen in de zomer van 2017 de sleutel en zijn toen eerst in het huis getrokken, in de oude staat. We hadden geen andere woonruimte, maar het bleek ook heel nuttig: je kunt het huis zo echt leren kennen. Waar komt de zon op, welke ruimtes worden het warmst en waar is het het rustigst? Daar kun je je verbouwplannen vervolgens op afstemmen. In die zomer hebben we de stacaravan klaargemaakt, waar we in het najaar zijn ingetrokken. Zo konden we het huis echt strippen. Toen de bovenverdieping klaar was, zijn we daar ingetrokken. Het was zo koud in de caravan! Maar een keuken hadden we nog niet in huis, dus koken deden we toen nog wel in de caravan.”
Vervolgens gaan ze aan de slag met de benedenverdieping, hoewel een deel van het budget dan al is opgeslokt door de bovenverdieping. “We hebben alles leefbaar kunnen maken, maar toen was het geld op. We hadden bijvoorbeeld nog geen afgewerkte vloer, maar hebben nog lang op de betonvloer geleefd. Die heb ik geschilderd en in combinatie met kleden was dat ook heel mooi. Een tijdje later was er weer genoeg geld om de vloer verder af te maken. Door het zo gefaseerd uit te voeren, is toch alles gelukt zoals we het wilden. Stukje bij beetje vulden we het aan.”
Voor
Na: Henk maakte een Marktplaats-keuken met nieuwe aanrechtbladen perfect op maat. De tegeltjes boven het fornuis vond Mirthe op zolder.
Verhaal
Door te werken met hergebruikte materialen uit hun eigen huis weet het stel de kosten te drukken. “De stenen uit de toog hebben we bijvoorbeeld kunnen hergebruiken in de nieuwe schoorsteen. Onze keuken komt van Marktplaats, alleen het blad hebben we zelf op maat gemaakt. Op de achterwand zitten tegeltjes die ik hier op zolder vond. Henk is timmerman, dat is ook mooi meegenomen. Soms wist hij ook via zijn werk bouwmateriaal en helpende handen te regelen. En mijn broer die kozijnen maakt en mijn zwagers die glaszetter zijn hielpen ook. Het is nog steeds niet helemaal af: we willen het huis opnieuw laten voegen, de nieuwe stenen bij laten kleuren en buitenom het houtwerk verven. Je houdt in een huis als dit altijd onderhoud en ik krijg ook steeds weer nieuwe ideeën. Ik vind het mooi als een huis een verhaal vertelt. Dit huis vertelt dat je een plek eigen kunt maken, dat je hier mag leven en gewoon jezelf mag zijn. Ik kan hier doen wat ik leuk vind, waar ik voldoening uit haal.”
Angela schrijft de tuinverhalen voor Landleven. Daardoor komt ze in de mooiste landelijke tuinen van Nederland. Overal neemt Angela wel ideeën mee die ze in haar eigen tuin wil toepassen. Dat is nog wel een project in ontwikkeling: rond haar woonboerderij verschijnen nu de eerste borders en ze is dit jaar enthousiast begonnen met een moestuin. Wat Angela nog mist aan kennis compenseert ze ruim met enthousiasme voor alles wat groeit en bloeit. Haar vingers zijn nog niet groen, maar zien wel regelmatig zwart van tuinaarde.