Editorial: Alle dieren zijn gelijk? Niet dus
“Alle dieren zijn gelijk, maar sommige dieren zijn gelijker dan andere”, aldus een bekend zinnetje uit het boek Animal Farm van George Orwell, waarin hij net na het einde van de Tweede Wereldoorlog het stalinisme op de hak neemt.
Zo serieus wil ik het niet met u opnemen, maar het zinnetje schoot door m’n hoofd nu er iemand luid ‘brullend’ voor de deur staat, althans de noodkreet om aandacht lijkt wel erg groot bij onze kleine Noor. We hebben veel katten gehad, soms wel negen, die om welke reden dan ook bij ons werden geparkeerd. Dat is leuk, we houden wel van katten, maar heeft als onmiskenbare keerzijde dat dit ten koste gaat van het aantal zangvogels op het erf en daarbuiten.
Een kat binnenhouden? Tja. Niet dus. Het natuurlijk verloop heeft ervoor gezorgd dat het aantal is teruggebracht tot één, die weliswaar op de musjes loert, maar de daadwerkelijke vangst beperkt tot muizen. Noortje is een poesje dat zich op het vorige adres, een huis voor haar gevoel te vol met opdringerige honden en luidruchtige kinderen, niet thuis voelde en op de ‘weggeefhoek’ terechtkwam. Ze is bij ons helemaal tot bloei gekomen, sterker nog, ze loopt als een hondje met me mee om de stallen uit te gaan mesten of door het land, en wil absoluut af en toe opgepakt worden voor een knuffel. Ze dwingt het gewoon af.
Zo gaat dat met huisdieren. Je krijgt met alle een band, maar met de één is het een wederzijds functionele en de ander mag in je jaszak kruipen. Of dat handig is? Soms niet, bijvoorbeeld als je voor je werk een stukje wil tikken. En tegelijkertijd: om inspiratie te vinden hoef je maar een deur te openen. Daarin ben ik niet de enige. In deze uitgave ga ik in gesprek met kunstenaar Jos Dirix die zich laat inspireren door zijn IJslandse paarden en maak ik een wandeling met Marga en Henk, in wier leven hun honden een hoofdrol spelen.
Heeft u trouwens opgemerkt dat we ons blad niet meer in folie versturen, maar in een papieren wikkel? Het bleek in de drukkerij niet zo eenvoudig om over te stappen en zelfs het formaat moest ervoor worden aangepast. Maar we bestaan dertig jaar en vieren dat, ook door iets te doen voor onze leefwereld.
Mario Broekhuis
Hoofdredacteur
Het jaar 2025 is een feestelijk jaar voor Landleven, want we vieren dat we al 30 jaar onze liefde voor het buitenleven in Nederland delen met onze trouwe lezers via ons mooie, maandelijkse magazine. Bekijk onze jubileumvideo, waarin je kennis maakt met de bevlogen redactie van Landleven! Deze editorial verscheen in Landleven oktober. Deze editie kunt u hier bestellen.