Column: Knipkoorts

Column: Knipkoorts

Ik heb een flink erf en daar hoort een flinke hoeveelheid snoeiwerk bij. Fruitbomen waarvan de hoogste takken lastig te bereiken zijn, eiken waarvan takken over onze zandweg hangen, zodat hogere auto’s er niet meer onderdoor passen. De accu-telescoop-takkenschaar HighCut van Gardena leek me de oplossing.

Ik zette de steel in elkaar, laadde de accu op en met mijn nieuwe gereedschap in de aanslag maakte ik een ronde over het erf. De snoeikop zette ik op een eerste tak, ik drukte op twee knoppen en met een geluid van een brommend minikettingzaagje knipte ik zonder kracht te zetten door het hout. Een, twee, drie, vier lage takken van de eik, door naar de esdoorn en hop: een, twee, drie takken eraf die op het dak van de schuur hingen. Dit ging lekker!

Dus ging ik op zoek naar meer knipprojecten. Voor de boomgaard was het geen geschikte tijd. De takken van de eiken langs de weg bleken al te dik voor de takkenschaar. Maar ik wilde meer knippen. Want dit was te leuk om nu al te stoppen! Het verwaarloosde stukje haag achter op mijn erf heb ik met mijn gebrek aan snoeitijd nu al drie jaar verwaarloosd. Dat heeft geresulteerd in een rij kleine boompjes, die wel anderhalf keer hoger is dan ik wil, met dikke stammen die mijn heggenschaar zeker niet meer aankan.

Maar de HighCut past er nog wel omheen! En dus kan ik naar hartenlust snoeien. Ik was bang dat ik dit aan een hovenier moest uitbesteden, omdat ik zelf niet met een kettingzaag in de weer wil. Maar zo lukt het om stukje bij beetje mijn uit de krachten gegroeide haag terug te zetten. Een enkele tak is te dik en vraagt om een nabehandeling met een zaag.

Na een paar uurtjes knippen is mijn haag weer op behapbare hoogte en mijn snoei-enthousiasme eindelijk wat bekoeld. De HighCut kan hoog, om een hoekje en zonder al te veel menskracht snoeien. Het vraagt wel wat handigheid en kracht om de lange steel naar de juiste plek te dirigeren. Als je niet zoveel takken hebt, kijk dan uit! Het blijkt verslavend om het knip-knopje in te drukken en voor je het weet is je erf kaalgeknipt.

Angela probeert het uit

Elke maand probeert redacteur Angela iets nieuws uit in de tuin. Ze schrijft een column over haar tuinprobeersels.

Deze column verscheen in Landleven oktober. Deze editie kunt u hier nabestellen.


Angela Groenbos

Angela schrijft de tuinverhalen voor Landleven. Daardoor komt ze in de mooiste landelijke tuinen van Nederland. Overal neemt Angela wel ideeën mee die ze in haar eigen tuin wil toepassen. Dat is nog wel een project in ontwikkeling: rond haar woonboerderij verschijnen nu de eerste borders en ze is dit jaar enthousiast begonnen met een moestuin. Wat Angela nog mist aan kennis compenseert ze ruim met enthousiasme voor alles wat groeit en bloeit. Haar vingers zijn nog niet groen, maar zien wel regelmatig zwart van tuinaarde.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."