
Vakantie vieren op onze eigen Veluwe
‘En? Gaan jullie nog weg?’ Het schooljaar is nog niet eens ten einde, maar de reiskriebels dienen zich al aan. Overal is de komende vakantie het onderwerp van gesprek. Ik hoor de mooiste plannen voorbijkomen. Op safari door Zuid-Afrika, een rondreis door IJsland, een fietsvakantie in Sri Lanka, maar ook de Zeeuwse en Waddeneilanden zijn ruim vertegenwoordigd.
Zelf moet ik deze keer negatief antwoorden. Nee, niets geboekt. We krijgen familie uit het buitenland te logeren en aangezien het ruim tien jaar geleden is dat we elkaar voor het laatst hebben gezien in levenden lijve, wil ik dan vooral thuis zijn en genieten van de tijd samen. We zetten een zwembad op in de tuin voor de kinderen en zullen dagjes uit in eigen land plannen.
Eerlijk is eerlijk, behalve dan tijdens de coronatijd, is dit de eerste keer dat we niet op vakantie gaan met het gezin. En ik moet zeggen, het bevalt me nu al. Ik hoef geen oppas voor de katten te zoeken, niemand in te schakelen om de kippen te voeren en me geen zorgen te maken over zwarte zaterdagen, stakend personeel op luchthavens of al dan niet verlopen paspoorten.
Uit oude verhalen weet ik dat de Veluwe al heel vroeg, begin twintigste eeuw, een geliefde vakantiebestemming was. Bewoners van boerderijtjes als de onze trokken in de zomer met hun hele hebben en houwen in het kippenhok of de schuur en verhuurden hun huis of kamers in huis aan ‘stadsen’ om een extra bron van inkomsten te hebben. Er was toen niet veel te beleven, maar de bezoekers kwamen voor de rust en om te wandelen in de bossen en op de heide.
Nu ben ik geenszins van plan om in het kippenhok te trekken en het huis te verhuren, maar het feit dat de Veluwe ook vandaag de dag nog twee miljoen toeristen per jaar trekt, geeft wel aan dat we in een erg mooi deel van Nederland wonen. Helemaal niet gek om daar ook eens van te genieten, al is het dan op eigen erf. De tuin is op haar mooist, het zonnetje schijnt, de moestuin geeft dagelijks verse oogst en mijn lieve familie komt over. Ik kijk ernaar uit!
Esther maakt het mee
Het leven in, op en rond een ruim honderd jaar oude woonboerderij in een klein Veluws dorp is nooit saai. Redacteur Esther vertelt elke maand over het alledaagse leven dat haar bezighoudt. Deze column verscheen in Landleven juli. Deze editie kunt u hier bestellen.
Als kind groeide Esther op op het Veluwse platteland. De geboorte van jonge dieren, uren zwerven door het bos, een onverwachts treffen met een wild zwijn of edelhert… het waren de ingrediënten van haar jeugd. Als redacteur bij Landleven vertaalt ze haar liefde voor de natuur naar verhalen over de meest uiteenlopende onderwerpen op dit gebied. Daarnaast ontwerpt, maakt en beschrijft ze veel van de doe-het-zelf-artikelen: van praktisch bordenrek tot nostalgische duwslee.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."