Column: Boerentenen
Jarenlang had ik een moestuintje, maar daarvan vond ik de bloemen steeds leuker dan de groente. Dus vormde ik mijn moestuintje om tot pluktuin en beperkte me tot bloemen. Maar dit jaar begon het weer te kriebelen.
Bij De Tuinen van Weldadigheid in Veenhuizen kocht ik een paar zakjes bijzondere groente. Mijn favoriet: ‘boerentenen’. Een pronkboon die zich heeft ontwikkeld tot droogboon en zeer grote witte zaden vormt. Ooit ben ik gestopt met groente verbouwen omdat ik vaak andere groente verbouwde dan mijn gezin graag at. En daarmee was het veel werk voor bergen gezeur. Toch gun ik de boerentenen dit jaar een hoekje van de bloementuin. Naast de dikke witte boon van de boerenteen nam ik ook een zakje stiense bonen mee, omdat ze mooi roze getekend zijn.
Eenmaal geplant gaat het snel. Lichtgroene scheuten ranken omhoog langs de bamboestokken die ik in viertallen in de grond heb gestoken. Maar ondanks die veelbelovende start is er van de vitale scheuten een paar dagen later niets meer over. Slijmerige sporen wijzen in de richting van de boosdoeners die dit jaar alles lastig maken in de tuin: slakken.
Ik werk nog wat harder aan mijn slakkenstrijd en word na een paar dagen extra surveilleren beloond met nieuwe hoopvolle ranken. Maar ook die zijn sneller dan ze groeiden weer verdwenen. Zo gaat het weken door: groeien en afgekloven worden. Maar de boerentenen houden vol. Ze zijn aangevreten, maar volhardend blijven ze de slakkenvraat weerstaan. En of slakken niet van de hoogte houden, of worden afgeleid door andere zaailingen die ze stelselmatig uit mijn tuin vreten: eind juli staan er eindelijk redelijk volwaardige bonenplanten in de tuin. Niet de toverboon-tot-de-hemel uit sprookjes, maar toch bedekken ze mijn bonenstokken mooi.
En zo worden de boerentenen toch een succes. De kans dat mijn kinderen deze bonen vol smaak en zonder zeuren gaan opeten schat ik op nul. De kans dat ze volgend jaar weer in mijn tuin staan schat ik wel heel hoog in. Want waar groente telen me niet echt kan bekoren, staan deze boerentenen zo leuk, hoog en bloemrijk in de bloementuin dat ze hun taak wat mij betreft prima hebben volbracht!
Angela probeert het uit
Elke maand probeert redacteur Angela iets nieuws uit in de tuin. Ze schrijft een column over haar tuinprobeersels. Deze column verscheen in Landleven juli. Deze editie kunt u hier bestellen.
