
Wadi aanleggen in de tuin
Een duiktuin op kleigrond met veel hoogteverschil leverde regelmatig wateroverlast op bij Marieke en Jeroen Meijers. Met een wadi losten ze hun waterprobleem op en creëerden ze een groene plek vol leven.
Waterprobleem
Grindtegels, verrotte houtschuurtjes en plassen … Toen Marieke en Jeroen Meijers vier jaar geleden een Brabantse dijkwoning bemachtigden, was de tuin verre van het groene paradijs dat ze voor ogen hadden. Daarnaast heeft de duiktuin een flink hoogteverschil. Marieke: “Tussen het hoogste en het laagste punt van de tuin zit ruim twee meter verschil. Dat overbruggen is best een uitdaging, we hebben dit opgelost met terrassen op verschillende hoogtes. Maar op het laagste punt hadden we een flink afwateringsprobleem. Bij hevige regenval bleef er wel 25 centimeter water staan. Ook in de andere delen van de tuin, zoals de moestuin, hadden we last van te veel water. Daar moesten we een oplossing voor bedenken.”
Een tuinontwerper adviseerde een wadi aan te leggen: een natuurlijke waterbuffer waar tijdelijk regenwater in opgeslagen kan worden en wat na de regenval terug de tuin in kan vloeien. “Daar hadden we nog nooit van gehoord. Maar toen we ons erin verdiepten, leek het goed bij onze natuurlijke manier van tuinieren te passen.”
Kleine wadi aanleggen
Volgens Jeroen is er volop informatie over wadi’s te vinden. “Iedereen heeft een eigen theorie, maar de basis komt ongeveer op hetzelfde neer. Bij kleigrond, zoals wij hebben, maak je een ondergrondse waterberging. Kleigrond is snel verzadigd, met een berging kan het water ergens naartoe. Daar kun je een kant-en-klare grindkoffer in plaatsen, maar wij hebben gewoon een flink gat gegraven van twee kubieke meter. Met de hand, want je wil zoveel mogelijk voorkomen dat je grond nog verder verdicht door grondwerk met zwaar materieel. Het gat hebben we gevuld met grof grind, dat we in geotextiel hebben ingepakt. Dat zorgt ervoor dat er geen grond tussen het grind kan spoelen, zodat het niet dichtslibt. Boven de waterberging komt een ondiepe, glooiende kuil: het zichtbare gedeelte van de wadi. Die hebben we beplant met planten die zowel tegen droogte als tegen natte voeten kunnen. Wij hebben naast de wadi nog een vijverbak ingegraven. Inmiddels is de wadi bewoond door kikkers. Bij langdurige droogte hebben ze met de vijverbak altijd water tot hun beschikking.”
Tips voor aanleggen wadi
De belangrijkste tip die Marieke en Jeroen hebben voor een goede wadi is simpel: “Leg hem aan op het laagste punt van je tuin. Kijk goed waar plassen blijven staan: daar moet hij komen. Je kunt niet een beetje smokkelen en denken dat je een mooiere plek weet. Met grondverzet kun je misschien iets veranderen, maar het grondwater kun je nooit manipuleren. Laat je dus echt leiden door wat de tuin je vertelt.”
Meer info
Meer informatie over de wadi en tips voor geschikte planten vind je in Landleven juni. Deze editie kun je hier bestellen.
Fotografie: Sietske de Vries
Angela schrijft de tuinverhalen voor Landleven. Daardoor komt ze in de mooiste landelijke tuinen van Nederland. Overal neemt Angela wel ideeën mee die ze in haar eigen tuin wil toepassen. Dat is nog wel een project in ontwikkeling: rond haar woonboerderij verschijnen nu de eerste borders en ze is dit jaar enthousiast begonnen met een moestuin. Wat Angela nog mist aan kennis compenseert ze ruim met enthousiasme voor alles wat groeit en bloeit. Haar vingers zijn nog niet groen, maar zien wel regelmatig zwart van tuinaarde.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."