Lupine: vrolijk en veelzijdig

Lupineweetjes

• Lupines komen voor als eenjarigen, vaste planten en struiken.
• Er zijn ruim 200 soorten lupines.
• George Russell is een van de bekendste kwekers, naar hem zijn de Russell-hybriden genoemd die op de markt kwamen in 1937. Zijn werk zorgde voor de enorme verscheidenheid in kleur.
• De Russell-hybriden kunnen met gemak ruim een meter hoog worden, waarbij de bloemen soms wel de helft van de plant beslaan.
• Er zijn ook dwerglupines, geschikt voor een kleinere tuin of lagere border. Deze eenjarige planten geuren sterk en worden ongeveer 50 centimeter hoog.
• Sommige lupinesoorten bloeien tweekleurig.
• Zelf gewonnen zaad uit een lupine kan bij opnieuw opkweken een andere kleur geven dan de moederplant.
• Als je de zaadjes voor het zaaien een nachtje laat weken in warm water, ontkiemen ze beter.
• Lupines zijn zeer geliefd bij vlinders.
• Lupines zijn bijzonder goed te verwerken in een boeket of bloemstuk.
• Door uitgebloeide bloemen direct diep weg te knippen stimuleert u de plant tot een tweede bloei.
• Lupines hebben niet alleen mooie kleurige toortsen, maar ook zeer fraai blad. Door de kleine haartjes lijkt het of de handvormige bladen waterdruppels vasthouden om te bewaren voor later.
• Als lid van de familie van de vlinderbloemigen heeft lupine de eigenschap stikstof te kunnen binden. Deze stikstof wordt opgeslagen in wortelknolletjes. Die voorzien op hun beurt, na het afsterven van de plant, de bodem van extra stikstof.
• Het uitgebreide wortelstelsel van de lupine werkt tevens als bodemverbeteraar.
• Lupine kan worden ingezet als voer voor melkkoeien, en bepaalde soorten ook voor varkens en kippen.
• Van de bonen van de blauwe (Lupinus angustifolius) en witte lupine (Lupinus albus) die in ons land worden geteeld wordt meel gemaakt, dat wordt gebruikt in vleesvervangers en ter vervanging van sojaproducten in bijvoorbeeld brood.